Vandaag kocht ik een tompouce voor mezelf. Want ik was trots en blij dat ik vanmorgen op de weegschaal 77,5 kilo woog! Ik had het al een beetje achterwegen gelaten, het wegen. De kilo’s vlogen er de eerste maanden van mijn dieet vanaf, maar daarna ging het een stuk langzamer. Wat ook gezond is begreep ik. Ik had de hoop allang opgegeven om nog vóór de operatie onder de 78 kilo te komen. De komende maanden mag ik er juist op letten dat ik genoeg eet om gezond te genezen. Ik had er vrede mee gesloten, dus des te leuker de verassing vanmorgen!
Trots plaveide ik me op de bank met mijn tompouce en ging heerlijk genieten. Hapje voor hapje realiseerde ik me dat ik veel meer te vieren heb dan die laatste kilo. Als je in een snel razender trein zit merk je soms niet zo wat je allemaal eigenlijk meemaakt. Ik heb meer te vieren! Mijn belangrijkste klanten, V2_ en CKC, en mijn vaste werk bij WORM heb ik zo goed mogelijk achtergelaten. Ik denk dat ze de anderhalve maand of iets meer afwezigheid wel redden zonder mij. En ik denk qua buffer dat ik het ook ga redden.
Mijn atelier was de grootste mijlpaal! Zo vreemd en bijna magisch hoe de plotselinge verkoop van het pand waar we in zaten, en daarmee onze einddatum 28 februari, gelijk viel met mijn operatie.. Mijn atelier was een heerlijk plekje altijd. Zeker door mijn lieve ateliergenoten! Maar de spullen in mijn atelier waren een blok aan mijn been geworden. Na de bekendmaking vond ik in korte tijd een prachtig maar veel kleiner atelier in Vlaardingen, met uitzicht op de nieuwe waterweg en ook weer leuke ateliergenoten in het pand. In één maand tijd is het gelukt al dat verleden waar ik nog in vast zat te ontspullen, waar ik waarschijnlijk anders nog lang mee bezig was geweest.
En de hormoonbehandeling? Die gaat natuurlijk gestaag door. Mijn gezicht is nog een stuk vrouwelijker geworden sinds de laatste hormoonupdate in november. In mijn nieuwe atelier merkte ik een paar keer dat iemand even moest puzzelen toen ik het over mijn aankomende operatie had. Ook merk ik dat mijn lichaamshaar langzamer groeit, zelfs in mijn baardstreek is er iets vertraging, al scheer ik me daar nog wel dagelijks. Mijn borstgroei en heupen zijn over hun groeipunt heen. Maar ik heb een mooi figuur, ook door het afvallen, samen met mijn heupen. Ik voel me tevreden. Dinsdag de kers op de taart!
En zo komen we weer terug bij die tompouce, die ik natuurlijk al op had voordat ik ging schrijven. Net toen ik de tompouce haalde, kocht ik ook een kleedje voor naast mijn bed. Ik slaap waarschijnlijk een maand in de huiskamer, en lig langzaam steeds minder in bed is het idee natuurlijk. Maar als ik uit bed kom wil ik geen koude voeten! Ik heb goed voor mezelf gezorgd en ga vol vertrouwen de komende weken in. Dinsdag is mijn operatie, en donderdag kom ik alweer thuis. Vanaf dan heb ik allemaal lieve mensen die me bijstaan. Ook dat is gelukt, en ik voel me rijk met al die liefde!
