Ik kreeg weer een naar bericht van de vrouw die mij baarde, ik weet even niet hoe ik haar nu anders kan benoemen. De ochtend verliep traag. Dilateren, nagel die ingescheurd was fixen. Ik voelde niets. Niet positief of negatief. Tot ik mijn fotosessie ging doen in het jurkje dat ik gisteren al uitgekozen had. Vooral toen ik de foto’s terugkeek veranderde mijn lege gevoel in torts en blijheid. Op mezelf, om de ontdekking, het traject dat ik doorloop en hoever ik nu ben. Het is over tien dagen één jaar geleden dat ik mijn operaties had. Het bericht in Anouk-stijl dat ik net kreeg kan mij pijn doen maar bewijst ook juist het tegengestelde. Dat ik toch zo heb kunnen bloeien is eigenlijk best een wonder. Ik denk doordat ik steeds alleen de fijne adviezen, ideeën, inspiraties en support meeneem. Soms zuigt de negativiteit me toch even mee naar beneden maar al gauw dans ik er weer blijmoedig en stralend overheen in mijn unicorn dress!
