Vandaag is het moederdag. De socials lopen vol met vriendinnen, moeders die extra verwend worden vandaag. Ik merk dat ik het een beetje mis vandaag. Mijn puber had er niet eens aan gedacht, niet vanuit ons verleden, maar meer omdat hij gewoon puber is begreep ik.
Ik merk dat ik het een beetje ongemakkelijk vind. Ik zou het heerlijk vinden verwend te worden met een ontbijt op bed, bloemetjes of een ‘Jij bent de liefste moeder-mok’, wat in ons geval sowieso niet handig zou zijn omdat er een competitie zou kunnen ontstaan tussen mij en zijn andere moeder, die destijds het idee had dat ze toch echt met een vader van doen had.
Tussen Ilya en mij ben ik een beetje van beide. Pama of Mapa en andere varianten heeft hij nooit aantrekkelijk gevonden. Ik ook niet echt. Hij koos ervoor mij gewoon Stel te noemen, waar ik me prima in kan vinden, zo hoeft hij ook niet te kiezen. Dat vind ik ook wel ingewikkeld aan moederdag. Wat als je niet binnen het bekende kader valt als ouder, moeten jij of je kinderen dan ineens gaan kiezen, of val je dan buiten de boot?
Als ik er zo over nadenk vind ik het prima zo zonder ontbijt op bed vandaag. 19 Juni vier ik mijn verjaardag en dan krijg ik mijn ontbijt op bed alsnog. Dat is al bijna! En Ilya had me beloofd om in de tuin te helpen. Dat was een fijne drie kwartier samen in het groen en in de zon, veel beter kon ik niet wensen. Misschien geen vader- of moederdagen voor ons, maar wel gezelligheid!
