Vanmorgen keek ik verbaasd naar de gootsteen in het aanrecht. Uit het overloopgat kwam een stekje. Een jong zaadje was ontkiemt in de duistere krochten van de te lang niet schoongemaakte wasbak. Het was ook wel te verwachten dat het huishouden erbij in zou schieten nadat de hulpploegen die mij bijstonden in de eerste weken na de operatie geweken waren. En sowieso ben ik niet zo goed gedisciplineerd in het huishouden maar nu loopt het blijkbaar de spuigaten, of eigenlijk het overloopgat uit.
Ook de tuin moest er aan ontgelden de laatste maanden. Zeker naar de grote hoeveelheid aan nattigheid in deze regenachtige lente schiet het onkruid omhoog als een malle. Ergens is het best gezellig, van die blauwe en gele bloempjes overal, maar voor een deel is ook niet zoals ik het wil. En omdat mijn tuintje nog lang niet af is, is er veel ruimte voor allerlei groen om naar boven te komen. Mijn voortuin is nog lastiger te onderhouden. Het ligt nog vol met ietwat saaie klinkertjes waartussen van alles naar boven schiet wat moeilijk weg te halen is als je te lang wacht.
Ik vertel mezelf dat ik de huishoudelijke taken en tuinklusjes juist nu niet hoef te vervullen. Ik begin juist weer met werken, het kost bergen energie. Ik geniet ook van dat opstarten, het is fijn weer in beweging te zijn, maar ik kan niet van mezelf verwachten dat ik thuis dan ook alles aankan. Zeker niet na de ongeveer twee uur zelfzorg die ik nog heb in verband met mijn herstel. En dit weekend wil ik vooral mijn zomerjurkjes weer in de kast hangen, ook iets wat belangrijks is voor mij en ik maar blijf uitstellen.
Ik laat het gebeuren. Met de tijd pak ik steeds wat meer op. Morgen krijg ik zelfs een beetje hulp van mijn zoon. Drie kwartier afgedongen van een uur komt hij me helpen in de achtertuin. En ik zet een bankje dat nu in de achtertuin in een hoekje staat in de voortuin neer. Ik ga er wat meer zitten en pak dan zo nu en dan een stukje groenonderhoud mee. Daar is het rijkelijk ondergestroomd met klaproosjes, echt onkruid kan ik dat niet noemen. Tussen de heg laat ik ze staan. Wat de buren er wel niet van denken houd me niet zo bezig als vroeger. En op een dag heb ik alleen nog maar een klein stukje klinkertjes over voor mijn stoeltje en zit ik heerlijk tussen al die lieve klaproosjes.
En wat nu met het gekiemde zaadje in de gootsteen? Ik heb het in een potje aarde gezet. Enorm benieuwd wat voor plantje het is!