Vandaag had ik mijn eerste sessie elektrische epilatie. Dat was best even doorbijten. Alsof je meer dan 100-200 spuitjes omstebeurt in je wang krijgt. Het inbrengen van de naald om het haartje heen voel je niet zo maar wel de elektrische pulse die de basis van het haartje verbrand. En daarna het uitrekken van de geëlektrocuteerde haartjes doet net wat meer pijn eigenlijk. Mijn pijngrens ligt wel lager dan gemiddeld. Misschien hebben anderen net iets minder pijn!
De volgende keer ga ik toch vooraf verdovingszalf opsmeren. Proberen of het de pijn verzacht. Deze werkt alleen oppervlakkig maar werkt echt ook een stukje in de huid. Het hielp ook met het ‘normaal’ epileren. Waarschijnlijk helpt het niet tegen de pulsjes-pijn diep in de huid maar verzacht denk ik wel de pijn aan de huid als zo’n haartje eruit getrokken wordt.
Mijn behandelaar was even stijf in de benen als ik in mijn nek toen we klaar waren. Gelukkig praatte ze veel. En ik kon ook terug praten want ze deed mijn wang; niet mijn kaak of rond mijn lippen of iets dergelijks. Na de sessie is alles goed natuurlijk want het tergen is voorbij. Maar tijdens vroeg ik me wel even af of al die komende sessies opwegen tegen het dagelijks scheren. Vandaag was slechts zo’n 4×4 centimeter. En die moet ook nog een keer over als de andere haartjes groot geworden zijn. Ook gaf de behandelaar aan dat je het sowieso niet 100 procent weg kan halen. Maar wel heel veel.
I besloot: ik ga het aan..
En, oh ja…. morgen mag ik in principe weer scheren!
