Ik kwam er achter dat ik 20 dagen achter elkaar gewerkt heb. Soms vervaagt dat zo tussen privé en werk dat je niet eens doorhebt dat je teveel vraagt van jezelf. Eergisteren viel ik van de trap; onderste trede gelukkig. En gisteren schoot het in mijn rug. Vandaag neem ik vrij. Fietsen naar het volgende dorp of verder en een strandwandeling. Ik ben wel blij dat ik de laatste tijd zo actief ben in mijn kunst. Die energie om maar door te gaan heb ik al heel lang niet gehad. Als ooit..
En ik ben natuurlijk ook verdrietig en boos. Oorlog is zo nutteloos. En zoveel mensen lijden eronder.
