Toen ik klein was, in mijn kindtijd, moest ik altijd ergens flink huilen op mijn verjaardag. Ik vond het natuurlijk allemaal wel leuk. Het was feest en ik kreeg cadeaus en aandacht. Maar er was altijd een punt waarop het leek alsof niemand mij snapte. Als ik terugkijk begrijp ik mezelf nu. Ik wilde vooral met vriendinnen zijn. Zoals Martine of Willemein. Zoals mijn zus was met haar vriendinnen.
En vooral ook behandeld worden als jarige princes!
Dit alles dacht ik echt niet bewust. Dat werd er in mijn hoofd uitgefilterd. Maar dat maakte het juist zo verwarrend! Ik wist niet hoe ik wilde zijn; ik deed maar wat. Maar dat klopte nooit met mijn identiteit dus ergens moest dat misverstand eruit komen in een tranendal. Dat maakt het ook zo anders nu! Extra laag nagellak. Nieuwe oogschaduw die ik vorige week van Babs kreeg uitproberen. Mooiste jurkje aan. Heerlijk vind ik het. En verwend worden door mijn zoon, daar heb ik altijd al van genoten!
Misschien doe ik op 19 juni wel een tuinfeestje.. Eindelijk een reden om een goed feestje te vieren in Juni, iets meer kans op de juiste temperaturen! Maar hoe ga ik die dag nou noemen? Tijdelijke naam vlinderdag..
Kadotip: een bijdrage aan mijn 365 jurkjes boek! Het is alweer de laatste week van mijn campagne, en ik zou heel graag de 100 procent halen! Het leukst is jezelf ook een 365 jurkjes-boek cadeau te doen. Maar elk bedrag is welkom!
