Vanmorgen gebeurde het dan echt. Waar ik al die tijd bang voor was. Denkend aan allerlei dingen behalve aan wat ik aan het doen was schoot mijn scheermesje uit. Zijwaarts… dus een flinke snee boven mijn lip. Gelukkig niet op een ochtend vol hectiek. Lang druk uitoefenen met je vinger is de beste oplossing en uiteindelijk valt het niet eens zo op.
Vandaag is het Transgender-Day-of-Visibility dus ik wil er op mijn best uitzien. Zoals ik er uit wil zien op dit moment. Buiten dat sneetje ben ik tevreden. Of eigenlijk wilde ik een kleurig jurkje; liefst in de kleuren van de transgender vlag.. Maar die had ik niet voorhanden en dit jurkje vond ik mooi, vrouwelijk en lief. Zat ergens ver weg in mijn kast waardoor ik niet doorhad dat ik nog een leuke optie had. Morgen weer naar de kringloop!
Ik vind Transgender-Day-of-Visibility belangrijk omdat ik weet hoe belangrijk het is je niet te verstoppen. Dat is een algemeen goed toch? Jezelf verstoppen is geen goed idee. Zoals jullie weten heb ik dat tot twee jaar terug gedaan; zelfs voor mijzelf. En nu kan ik mijzelf meer shapen naar mijn innerlijk zelfbeeld. Want zodra ik er achter kwam, en met de tijd steeds meer, realiseer ik me hoe naar het is geweest dat ik niet mijzelf kon zijn. Ondanks dat ik altijd al een positieve drive heb gehad heb ik me veel ongelukkig gevoeld. Onrustig. En toonde ik vaak een ander beeld.
Nog steeds doe ik dat regelmatig, patronen doorbreken is hard werken. Maar ik voel dat ik steeds puurder wordt. Mijn lichaam veranderd steeds meer naar wie ik ben. Dat is zo fantastisch fijn! Ik voel me mooi, sexy en dromerig. Completer dan ooit. Ik ben er nog niet maar zo ver op weg al. Ik hoop dat meer en meer transgender- en non-binaire personen naar zichzelf toe mogen groeien. En please zonder wachtrij..
