Vandaag begon de dag een beetje als in Murphy’s Law. Het begon met een wasmachine-ongelukje. De was gaat bij mij altijd binnen één á twee uur uit de machine. Niets zo vervelend als muffe was; laat staan erger. Maar blijkbaar was ik vergeten dat ik mijn mooie dekbedovertrek, die met roosjes, vergat eruit te halen. Ik weet niet eens wanneer ik het in de wasmachine gedaan heb, dus zeker een kleine week geleden.
Het jurkje van vandaag, van de fotosessie, hielp een beetje. Daarna zette ik koffie zonder koffie en miste ik de metro. Maar gelukkig, het is alweer een beetje uit mijn systeem. Want zo werkt het ook met Murphy: alles wat je normaal vergeet of mist sla je niet op als vreselijke pech maar gewoon als iets onbelangrijks. Of iets grappigs zelfs.
Onbewust had ik bewust morgen vrijgehouden van werk. Dat is nodig nu! En ik ga een haarbehandeling proberen in Epe. Ik vond een goedkope Airbnb in Hulshorst waar ik gelijk twee nachtjes blijf. Wandelen in het bos, schrijven en gewoon op mijzelf zijn. Daar heb ik heel veel zin in!
