Kunstdroom

We zaten met iets van tien, twaalf kunstenaars aan een grote werktafel. Ik kende de eerste uit mijn niet-droom-wereld. De tafel stond vol met acrylverf, gejut plastic, klei, papier en andere kunstenaarsmaterialen. Daniela had al eens eerder meegedaan aan de workshop en had me laten zien hoe je met allerlei leuke kleine werkjes thuiskwam. De deelnemers maakten allemaal iets voor elkaar.

Het was hard werken! Want je moest dus evenveel kunstwerkjes maken als het aantal mensen aan tafel. Als je klaar was gingen je werkstukjes de tafel rond. Iedere kunstenaar schreef zijn of haar naam op elk kunstwerkje. Dus ook die door anderen gemaakt waren. Of het was een woord als boodschap met de voornaam van de kunstenaar (die er iets op schreef). Zoiets zat wel in mijn droom.

Maar bij dat schrijven liep het bij mij helemaal mis. Want ik deed de workshop voor het eerst en was nog niet klaar toen de handtekeningensessie begonnen was. Hierdoor kwam alles vast te liggen. Gelukkig was de sfeer gemoedelijk en ik geloof dat het uiteindelijk toch nog begon te lopen. Er waren ineens enorm veel mini-schilderijtjes en andere kunstwerkjes.

Op een bepaald moment in het proces leende ik mijn stift uit aan iemand aan de andere kant van de tafel. Ik zat nog even middenin iets. Later kreeg ik een lege stift terug. Ik beschuldigde degene die mijn stift geleend had al. Ze stelde voor dat de inkt misschien gewoon op was en deed er een nieuwe vulling in. Een wijze les, oordeel niet te vlug, of helemaal niet!

Scroll to Top