Gisteravond beleefde ik een bijzonder moment bij de spiegel. Ik keek mijzelf aan en ik kon even geen mannelijkheid meer vinden in mijn spiegelbeeld. En geloof me: ik ben daar goed in. Zonder probleem haal ik een argument uit mijn eigen ingewikkelde denkwijze van vroeger naar boven om een sneer aan mezelf te geven. Maar ik kon het niet. Ik zag een vrouw in de spiegel. En dat voelt zo bijzonder goed!! Ik realiseerde me nadat iemand vroeg over mijn ‘ontdekking’ dat ik in mijn blog nog niet over dat moment geschreven heb. Dat ga ik deze week doen! Maar nu met Ilya de avond in. Lekker eten en daarna film kijken.
