Donderdag heerlijk uit geweest met Marleen. Zoals we dat vroeger al deden – vóór corona uitbrak – gingen we samen naar een concert in de Doelen. Tsjaikovski’s Vioolconcert en Winterdromen. Zo mooi! En zo fijn het weer mee te maken zonder enige belemmering. In de pauze zochten we mijn nichtje op. Eef speelt viool in het orkest. Ze vertelde dat zij het ook zo fijn vinden weer te spelen met publiek; in de normale setting. En als vanouds was het ook heel gezellig en fijn om met Marleen op te trekken.
Ik realiseerde me dat het de eerste keer was dat ik met haar een concert bezocht zonder masker op. Zij gaf aan dat ze geen verschil merkte in mijn zijn; wat ook zeker zo was. Maar nu realiseer ik me dat het nog mooier was dan dat want het masker werkte ook belemmerend en nu zaten we daar gewoon als vriendinnen. Ik probeerde me niet een goede houding aan te nemen of iets; ik was nog meer dan ooit mijzelf.
Vrijdag ging ik met vijf meiden van onze gezamenlijke atelierzolders op stap. Eerst naar het theater. Theatergezelschap Mooi Weer & Zo speelde ‘De Meiden’. Het was genieten en gaf stof tot denken. Daarna gingen we naar het Witte Huis. En ook dat was een primeur voor mij. Ik was wel al uitgegaan met vriendinnen in Groningen en met Elena en Elena eerder in Rotterdam. Maar nog niet echt op stap; zonder corona-gebeuren en in de avond. Ook dat kende ik alleen nog van achter een masker.
De volgende dag werd ik wakker. Nog een beetje wollig van de avond ervoor. Ook dat was lang geleden trouwens.. En ik keek terug naar hoe heerlijk ik genoten had de afgelopen avonden. Op allerlei momenten herontdek ik mijn ontdekking. Voel ik bevestiging dat ik de juiste weg ingeslagen ben. Dit zijn echt momentjes van puur geluk die ik ervaar. En de lente is nog maar net begonnen!
