Vorig weekend realiseerde ik me wat me dwars zat. Ik ga tweeënhalve week met mijn zoon naar Vlieland en had daarna nog een weekje ingepland voor mijzelf; op hetzelfde heerlijke eiland. En al vind ik het juist heel belangrijk om me-time in te bouwen, ik geloof dat als het financieel niet allemaal meezit ik daar toch op mag letten. Voorheen zou ik koste wat het kost het plan doorzetten als ik de keus al gemaakt had. Zo had ik dat nu ook bedacht toen ik boekte in januari. Ik boek gewoon en het komt vast goed.
Ik denk zelfs dat het met mijn hormoonbehandeling te maken heeft. Niet dat ik eerder volledig roekeloos was, en nu alles helemaal in banen wil leiden? Maar ik probeer het wel iets rustiger te krijgen. Ik voel eerder ‘the need’ om het inkomen stabiel te krijgen. Waar ik eerder zou denken ‘ik zie het na de zomer wel’, voel ik nu dat ik een beetje zekerheid ingebouwd wil hebben. Want die eerdere houding gaf ook steeds veel stress.
Dus blijf ik die week dat ik op Vlieland zou zijn lekker thuis in Hoek van Holland! Een weekje vertoeven in mijn tuin en aan zee. Misschien één dag werken aan het eind maar verder op mezelf zijn. En echt: mijn tuin schreeuwt om aandacht en ik wil het graag geven. Schrijven, lezen en tuinieren. Ik zie dat ook helemaal zitten. En even langs de kringloop natuurlijk!
