Ik had een ontmoeting met een prachtige man. Een tijdje geleden. We kennen elkaar al wat langer en hebben vrijwel geen gemeenschappelijke vrienden. Wat ook wel weer veilig is. En er was al die tijd al aantrekkingskracht tussen ons. Het moest er een keer van komen denk ik. Niet in dit jurkje trouwens, dat is mij manier om te verbergen wanneer het was. Want zelfs ik heb nog een stukje privacy nodig, voor mij en voor hem. Ik wil vooral delen dat ik er heel blij van werd! En wat het met me deed, deze ontmoeting.
Ik besloot er vandaag toch over te schrijven. De buurjongens uit mijn leven. De nare ontmoeting in mijn kindertijd. Het waren dingen die voorbijkwamen na die fijne ontmoeting. Zo gaat dat denk ik, als je fijne dingen meemaakt komt er soms ruimte voor een stukje verwerking. Vlieland zal ook meegeholpen hebben om te besluiten het op te schrijven. De rust, het zijn in een fijne gemeenschap. Het geeft zo’n positive boost! Op Vlieland kom ik steeds grote stappen verder in mijn eigen proces.
En onlangs was er dus die fijne ontmoeting. Doordat ik al die jaren geleerd had mij als man voor te doen, ervoer ik nooit hoe het zou zijn geliefd te worden als vrouw, als mezelf. Niet dat ik dat door had, ik heb de mooiste romances meegemaakt, heerlijk genoten van de relaties die ik had. Maar sinds ik ontdekte dat ik vrouw ben begreep ik theoretisch wel dat er een fijne verandering zou zijn in de romantiek. Maar wat precies wist ik niet.
In misschien wel de meest veilige setting die je kan wensen mocht ik ervaren hoe het is om even helemaal jezelf te mogen zijn in de sensualiteit. Ineens begreep ik dat er al die tijd eigenlijk iets miste, iets dat er nu ineens wel was. Mijn lichaam is nu anders, dat helpt zeker. Maar het was vooral dat het nu ík was die bemint werd en beminde, en niet het masker dat ik eromheen gebouwd had. Alles was ineens zoals ik het me ooit voorgesteld had, ook al had ik me die voorstelling nooit bewust gemaakt, toch was die aanwezig en mocht ik ervan genieten. Een heerlijk moment van gelukzaligheid.
