Maandag over een week zijn we weer op Vlieland. De eerste keer was in 2012, mijn eerste zomer alleen met Ilya. Ik had geen idee wat ik kon doen die zomer. Tot ik ineens aan de fietsvakantie dacht die ik in 1985 maakte met het pleeggezin waar ik toen woonde. Van Eindhoven naar Vlieland. Tjarco zat zó gezellig achterop bij Hermien, dat moest ook kunnen met Ilya die toen bijna vier was. En zodoende. We gingen eerst met de trein naar Enkhuizen en na een nachtje camping met het veer naar Stavoren. Vandaar fietsten we in twee dagen naar Harlingen waar we de laatste overnaching deden voordat we de oversteek maakten naar het eiland. Buiten een fietskarretje dat ik ergens online vond had ik vooral oude spullen. Ook een katoenen tent van 12 kilo, die de laatste dag een stuk zwaarder was doordat ik hem moest opbreken in de stromende regen. Maar het was een heerlijke vakantie!
Op de Lange Paal, de camping waar we weer staan, is het een traditie om je eigen meubels te maken. Van pallet hout nu, want er komt veel minder hout uit de zee dan vroeger. Of eigenlijk is het een traditie te hopen het geluk te hebben een meubel te krijgen van iemand die vetrekt, of ergens in de bossage te vinden. Want er zijn maar een paar families die daadwerkelijk aan de slag gaan. In 1985 kregen we ook meubeltjes van vertrekkende mensen. En in mijn eerste jaar met Ilya op de Vlie kreeg hij een fauteuil van de buren. Hij was echt de koning op deze prachtige stoel. Ik heb ze zelf ook een paar jaar gemaakt. Ik denk soms dat ik dat ook deed om te laten zien hoe ik mijn mannetje stond. Een bewijsdrang, mijn masker in stand houden. Maar het was ook gewoon leuk om te doen.
Nu heb ik het omgedraaid, want voor mijn tuin had ik nog een bankje nodig. Ik wilde al jaren zelf gemaakte pallethouten meubeltjes in de tuin. Ik had bij de verhuizing begin 2020 al genoeg materiaal verzameld. Er waren ook genoeg schroeven en tools in huis. Ik had zelfs al kussens gekocht op Marktplaats. Maar ook hier zit een stoerheid dingetje in. En met eerst long covid en daarna mijn ontdekking had ik daar even geen behoefte aan. Ik had het al bijna opgegeven, maar besloot het in ieder geval nog één keertje te doen. En vandaag was het af.. en het zit heerlijk! In augustus ga ik het beitsen, want ik wil het nog jaren gebuiken!
Op de camping hoop ik dat ik weer een leuk oud meubel vind dat misschien wat reparatie nodig heeft. Of misschien zelfs mijn keuken uit 2018, vorig jaar kon ik die ook een week gebruiken. Maar ik ga vooral relaxen en van de natuur genieten! En stoer zijn hoeft ook niet meer op de Vlie, want ik heb al een bankje gemaakt!
